Tribute to
Paul deLay
(31-01-1952 - 07-03-2007)

Geboren in Portland en opgegroeid in een muzikale familie in Milwaukee leerde Paul al dadelijk de blues kennen door het beluisteren van de muziek van Paul Butterfield. Op de leeftijd van acht was hij reeds volledig verloren voor het bespelen van de "bluesharp". Zijn inspiratie haalde hij bij Big Walter "Shakey" Horton en Little Walter.

Paul nam lessen in piano en probeerde zelf drums en guitar aan te leren maar vond toch de ware roeping in de harmonica. In de jaren zestig vormde en leidde hij z'n eerste band (Brown Sugar) en speelde voornamelijk in de zeventiger jaren rond Portland.

In 1978 richtte hij de band op met z'n eigen naam en ging toeren met pianist Sunnyland Slim en guitarspeler Hubert Sumlin. Nadien begon hij zich te verdiepen in zijn eigen sound en begon rond 1980 eigen muziek te schrijven.

De "Paul deLay Band" bracht hun eerste albums uit onder eigen label rond 1988 : Teasin', American Voodoo, The paul deLay Band en Burnin'. De band was voortdurend op tournee en Paul raakte verslaafd aan drank en drugs en belandde zelfs een drietal jaren in de gevangenis.

Na z'n gevangenschap werkte hij de verloren tijd vlug weg en bracht verschillende mooie albums uit: Take it from the Turnaround (1996) en Ocean of Tears (1997) .

Paul deLay stierf op 7 maart 2007 aan de gevolgen van leukemie, lever- en nierziekte.